20/20 Vision: Why don't the cops fight each other?

20/20 Vision is onze maandelijkse microcinema-avond bij argos: een steeds wisselende selectie van bewegende beelden en videowerken, van korte tot lange films, uit ons eigen archief en van ver daarbuiten. Met slechts 20 stoelen voor 20 toeschouwers verzamelen we ons rond een programma opgebouwd rond een thema of een filmmaker. We openen de bar, scheppen warme soep uit, en nodigen je uit om je te laten meevoeren in een collectieve kijkervaring. Soms mooi, soms provocerend, altijd een beetje onverwacht. Het programma is erop gericht om gesprekken uit te lokken, of misschien zelfs meningsverschillen aan te wakkeren.
Het aantal plaatsen is beperkt. Kom dus zeker op tijd; stoelen en soep worden uitgedeeld volgens het principe van first-come, first-served. De bar en ticketbalie openen om 18:00, dichter Zaïneb Hamdi opent de avond met een performance om 19:00 en de vertoningen beginnen om 19:30.
In samenwerking met kortfilm.be verschijnt er dit najaar telkens een essay bij de voorstellingen van 20/20 Vision. Het essay voor deze editie vind je hier.
Tickets (soep inbegrepen)
€ 6 – € 8 – € 10, naargelang je financiële draagkracht.
De 20/20 Vision van september ontleent zijn titel aan een van de werken in het programma en nodigt ons uit om de confrontatie aan te gaan met beelden die politiegeweld documenteren, in vraag stellen en reframen.
Sourour, Fabian, Mawda, Semira, Mehdi, Adil… De lijst van mensen die door politiegeweld zijn gedood of getroffen, is veel te lang, zowel in België als daarbuiten. Dit zijn geen op zichzelf staande gebeurtenissen; ze onthullen een dieper, structureel probleem van staatsgeweld, dat in de eerste plaats geracialiseerde mensen treft.
Steeds meer mensen laten hun stem horen. Ze organiseren zich, verzetten zich en – bovenal – weigeren te vergeten. Tussen woede en verdriet, trage rechtssystemen en ontkende verantwoordelijkheden, worden beelden instrumenten: om te onthullen, om weerstand te bieden, om te herinneren.
1 door Shelly Silver
VS, 2001, 3 min, EN gesproken – EN ondertiteld
Een groep agenten lacht en praat, terwijl ze de straat afspeuren naar verdachte activiteiten. Extreme close-ups onthullen een onderzoekende vijandigheid.
Trigger Warning door Scott Fitzpatrick
CA, 2017, 5 min, zonder dialoog – geen ondertitels
Een onderzoek naar alledaagse huishoudelijke objecten op basis van een lijst gepubliceerd in de december 2016 editie van Harper's Magazine, gefilmd met een camera in de vorm van een pistool.
Plot Point door Nicolas Provost
BE, 2007, 15 min, zonder dialoog – geen ondertitels
Drukke straten en loeiende sirenes veranderen New York in een fictief, filmisch decor. Plot Point bevraagt de grenzen tussen realiteit en fictie door te spelen met ons collectief geheugen, filmische codes en narratieve taal.
Giverny I (Négresse Impériale) door Ja’Tovia Gary
VS, 2017, 6 min, EN gesproken – geen ondertitels
Een jonge zwarte vrouw zit in de groene tuinen van Giverny terwijl een andere vrouw via Facebook live het overlijden van haar vriend, Philando Castile, in een schietpartij met de politie in Minneapolis uitzendt.
Trigger warning: bevat live beelden van politiegeweld.
Why don’t the cops fight each other? door Grayson Earle
VS, 2021, 10 min, EN gesproken – EN ondertiteld
Een poging om de relaties tussen politieagenten in Grand Theft Auto V te veranderen, illustreert in welke mate de culturele verbeelding van de echte politie wordt geprojecteerd in de spelwereld.
Contraindre door Fleuryfontaine
FR, 2020, 11 min, FR gesproken – EN ondertiteld
De vernederende procedures van politie-arrestaties (knieën op de grond, handen achter het hoofd, geboeide polsen, …) worden gereconstrueerd met behulp van sensorpakken en 3D-mappingsoftware, wat resulteert in een choreografie van weerkaatsend geweld.
Zaïneb Hamdi (1989) is een Belgische dichter, auteur en performer. Haar tweede dichtbundel, Où mon amour sera ḥoub werd gepubliceerd in april 2024, viel begin dit jaar in de prijzen.